Het begrip ‘Educator of Society’ bestaat bij mijn weten nog niet. De benaming kwam in me op toen ik nadacht over de rol van de docent, de rol van het onderwijs in onze samenleving. Als columnist kun je je af en toe denkbeeldige uitstapjes veroorloven en mijmeren over bepaalde zaken.
De benaming ‘docent’ is prima. Maar wat daarin mist is het aura dat mijns inziens hoort bij de functie. Docenten doen veel meer dan les geven. Ze vertegenwoordigen veel meer dan ons doorgaans voor ogen staat, de persoon die voor de klas staat.
Docenten zijn verbinders, ze onderhouden banden met alle groepen en segmenten in de samenleving, ze zijn de gids en begeleider voor de mens die eigen potentie wil ontdekken, die kennis en ervaring wil opdoen. Ze vertegenwoordigen een sector waar iedereen welkom is, ongeacht leeftijd, status, kleur en achtergrond. Ze geven de samenleving stabiliteit, een aura van rust, veiligheid en betrouwbaarheid in een wereld die bol staat van winstbejag. Onderwijs is een bron van innovatie, van ontwikkeling, van vernieuwing.
Onderwijs, de docent heeft daarmee een universele status, een positie die onvergankelijk is. Immers, overdracht van kennis en ervaring en de begeleiding van studenten op weg naar een zelfstandig leven zijn onderdelen van een opdracht die eeuwigheidswaarde heeft.
De technologie en robot kunnen veel maar de mens blijft hierbij onmisbaar. Een schouderklopje van een levende docent voelt toch anders dan wanneer een geprogrammeerde robot dat doet. Elkaar in de ogen kijken kan niet met een robot of een tablet. Hetzelfde geldt voor goed luisteren, luisteren tussen de regels door. De voorstanders van digitaal onderwijs doen er goed aan dat belang van menselijk contact goed af te wegen. Gevoel ontwikkel je in relatie tot een ander met gevoel, emoties leer je kennen door omgang met de medemens.
Het belang van onderwijs en van docenten is in zekere zin vergelijkbaar met de zorg en de politie. Maar docenten hebben daarbij de unieke positie dat ze over langere tijd, soms jaren de student zien en begeleiden. Gezien dit zeer grote belang voor de samenleving is de docent voor mij de Educator of Society. In het Nederlands klinkt het wat vlakker, Opleider van de samenleving. De Engelse taal geeft de benaming net het universele karakter dat het verdient.