Het is tenenkrommend om door de jaren heen de berichten te volgen over verspilling van en fraude met belastinggeld. Natuurlijk gebeurt dat door burgers, maar het zijn bewindslieden en ambtenaren bij lagere en hogere overheden die het mogelijk maken. Het gaat niet om fooien, maar elk jaar om miljarden! De regering, Kamerleden en ambtenaren hebben in al hun verschillende hoedanigheden één aspect gemeen. Ze dienen het land. Maar in al te veel aspecten blijkt het tegendeel. Ministers zijn tijdelijk aangesteld en willen in korte tijd eigen standbeelden. Niet zelden zijn ze
daardoor doof voor de geluiden van de sectoren waaraan ze dienstbaar zijn, lees: burgers.
Ambtenaren zijn koningen en koninginnen op hun werkterrein, vaak nauwelijks bereikbaar, amper in staat te communiceren met de gemeenschap die ze dienen, terwijl ze tegelijkertijd toezien (niet dus!) op de besteding van immense bedragen aan belastinggelden zonder dat daar controle op is. Lees wat de Rekenkamer er jaar na jaar op aan te merken heeft. Kamerleden komen gewicht, kennis en een vooruitziende blik tekort om tijdig in te grijpen en zaken in het spoor te zetten en te houden. Ja, deze regering heeft tal van wetten weten door te drukken en vraagt zich af wat ze tot de volgende verkiezingen kunnen doen.
Welnu, mijn advies:
• breng de werking van oude en nieuwe wetten en subsidies op orde, zowel bij het rijk als bij gemeenten en stop het overhaast doordrukken van nieuwe zaken en in werking stellen; reken goed door wat kan en niet kan en wat de consequenties zijn;
• licht de ambtelijke wereld en werkwijze nu eens grondig door en kort op banen waar dat kan;
• stel hogere eisen qua kennis en niveau aan de vertegenwoordigers binnen de eigen partijen;
• zorg voor een efficiëntere werking en controle door het Parlement;
• stop per die datum dan ook met de onvoorstelbare verspilling van belastinggeld: bij ict-projecten, pgb’s, OV-chipkaart, grote infrastructurele projecten, talloze uitkeringen, rijksinkoop, toeslagen etc. De miljarden aan bezuinigingen in deze regeerperiode waren voor een groot deel niet nodig geweest als de verspilling van en fraude met belastinggeld op tal van terreinen een effectieve aanpak had gekend. Gebeurt dit niet dan wordt vroeg of laat het wettelijke en morele gezag van de overheid aangetast en gaat ze oogsten wat ze zelf zaait: onverschilligheid, (politiek) eigenbelang
en corruptie.