‘De gewichtigste dag die ik mij uit mijn leven herinner, is die waarop mijn onderwijzeres Anna Mansfield Sullivan bij mij kwam ( ) ‘Tot op die dag was mijn geest een duistere kamer geweest, wachtend op de woorden die zouden binnenkomen om de lamp die gedachte heet, te ontsteken…’
Deze woorden schreef rond 1902 een jonge vrouw, Helen Keller, in haar biografie, Mijn levensgeschiedenis, haar eerste boek. Helen werd in 1880 in Tuscumbia, Alabama geboren. Tot in haar tweede levensjaar was ze een gezond kind. Een ziekte beroofde haar van het licht in haar ogen en het geluid. Pas enige tijd na haar herstel werd de ouders duidelijk dat Helen doof en blind was. Wie zou toen gedacht hebben dat ze ruim 20 jaar later, als 24-jarige en eerste doofblinde een universitaire studie zou voltooien en op een typemachine en in braille haar eigen biografie zou schrijven?
Helen Keller zou tijdens haar leven uiteindelijk 12 boeken publiceren en in meer dan 40 landen lezingen geven. Ze was een activiste en propageerde een optimistische levensinstelling. Ze ontmoette een groot aantal beroemdheden en was met velen met hen bevriend, met enkele al vanaf jonge leeftijd. Deze opmerkelijke levensweg werd mede mogelijk door haar privé-onderwijzeres die naar Tuscumbia kwam toen Helen zes jaar was.
Beide schreven over hun ervaringen. Anne begeleidde Helen en bleef bij haar tot haar dood in 1936. Helen Keller overleed in 1968. In dit artikel staan fragmenten uit boeken, brieven en dagboeken van Helen en Anne. Een bijzondere getuigenis van het onderwijs dat Anne haar eerste en laatste blinddove leerling gaf. En van de wijze hoe Helen in haar donkere en stille wereld haar weg tot haar leven vond en zich ten volle kon ontplooien.
Zij schreef: '....kennis is geluk, want kennis bezitten - brede, diepe kennis - is hetzelfde als het ware doel onderscheiden van het onware, de hoge dingen van het lage.' En 'Alles heeft zijn wonderen, zelfs duisternis en stilzwijgen en ik leer tevreden zijn, in welke toestand ik mij ook moge bevinden.'
Lees hier het artikel
N.B. De biografie van Helen Keller is bij Wereldbibliotheek sinds 2006 niet meer te bestellen. Het boek is wel te vinden op bv bol.com.
De foto op Twitter is een afbelding van de beeltenis van Hellen Keller in het Capitool in Washington. Het markeert het moment aan de waterpomp, thuis in Tuscumbia in Alabama, in de zomer van 1887, waarop Hellen Keller besefte wat de betekenis was van het handalfabeet dat haar oinderwijzeres Anne Sullivan haar trachtte bij te brengen.