NRCNext van 2 juli: ‘Leraren moeten in de toekomst makkelijker tussen schoolsoorten kunnen switchen, zoals van mbo naar vmbo. Ook moeten ze meerdere vakken in één bevoegdheid kunnen combineren. Lerarenopleidingen moeten „een brede basis van pedagogiek en didactiek” aanbieden om dat mogelijk te maken.' Dat schrijven de ministers van onderwijs Arie Slob (ChristenUnie) en Ingrid van Engelshoven (D66) in een brief aan de Tweede Kamer.
Ze nemen het controversiële advies Ruim baan voor leraren van de Onderwijsraad als leidraad. De raad ziet multi-inzetbaarheid van leraren als oplossing voor het groeiende lerarentekort.’
Noem het een gedachtenexperiment. Maar je zou toch werkelijk denken dat bewindslieden zelf enig onderwijs hebben genoten en het belang zien van rust en regelmaat in een school. Wat zouden ze ervan hebben gevonden als er tijdens hun vo-jaren ieder jaar diverse andere docenten voor de klas zouden hebben gestaan? Docenten die hun leerlingen en hun achtergronden niet kennen noch hun progressie of stagnatie. Denken bewindslieden dat ‘hoppers’ in het onderwijs werkelijk een vooruitgang zijn? En deze docenten mogen dan ook meerdere vakken geven. Hoe staat het met het niveau van de vakken die ze dan geven? En wat te denken van overbelasting - het bijhouden van meerdere vakken, meerdere Nieuwwsuur bevestigt het leerlingengroepen of klassen, administratie enz?
Nieuwsuur bevestigt standpunt Profiel
Twee weken later, zaterdag13-07 - komt het tv-programma Nieuwsuur met de bevestiging van ons standpunt - een bericht op de NOS site heeft als kop 'Leraren die van baan wisselen, zorgen al tijdens het schooljaar voor hoofdbrekens'. klik hier
Het kabinet laat met haar onzalige plan tal van andere knelpunten gewoon bestaan en zadelt opleidingen en scholen op met nieuwe knelpunten. Lerarentekorten los je niet op door docenten te laten hoppen. En voordat je docentenopleidingen extra gaat belasten met meer vakken en overbelasting en 'hoppen' als doel, laat docentenopleidingen eerst eens gewoon digitaal onderlegde docenten afleveren, die opleidingskant verkeert nog in het prehistorische stadium (aldus de KNAW in een rapport enige jaren geleden). Zorg eerst eens voor minder administratie en bureaucratie in plaats van deze laten toenemen door een stroom van banenhoppers. Kijk eens naar functiedifferentiatie binnen scholen en de ontwikkeling van onderwijsteams, daar ligt nog een hele vracht werk.
Kijk eens naar de grootte van klassen en bezoek eens voorbeelden in binnen- en buitenland waar men in de praktijk actief zoekt naar oplossingen, in eigen land vaak tegen de verdrukking van de rigide onderwijsinspectie in. Zo zijn er dwars tegen alle conventies in voorbeelden van klassen van 60-80 leerlingen die begeleid worden door een team en ouderejaarsleerlingen die prima functioneren en waarin opleiden op maat normaal is (zie de Anne Frank Schule in Brachtesheide, Schoolwinnaar in Duitsland 2014). À propos onderwijsinspectie, het wordt de hoogste tijd de inspectie te transformeren van een waakhond en controleur waarvoor scholen bij hun komst stijf van de zenuwen staan naar een adviserende organisatie waar scholen naar uitkijken, ja, zelfs om vragen.
Het is begrijpelijk dat de politiek wil scoren, zich wil laten zien. Maar soms is het beste beleid eenvoudigweg terughoudendheid betrachten, vertrouwen schenken en het veld zelf het werk laten doen. Het is de boer(in) die heel goed weet hoe het land elke dag - afhankelijk van seizoen, weer, gewas, grond enz) bewerkt moet worden, niet de ambtenaar achter het bureau of de politicus.