Voor veel van wat tegen de geldende opvattingen en systemen indruisen gebruiken we de term 'probleem'. Zo ook voor leerlingen die niet bereid, in staat of willens (of een combinatie hiervan) om de mores van de gemeenschap te volgen. Wie niet op school verschijnt in een frequentie en op de tijden waarop dit geboden en voorgeschreven is, geldt als ‘’verzuimer’’, ‘’schoolverlater’’ en ‘’uitvaller’’. Termen die bedacht zijn vanuit het mbo systeemdenken. Het zegt weinig over het individu achter die term. Het is een label. Het kan heel goed zijn dat voor een deel van de leerlingen die niet in het mbo komen opdagen het schoolse pad niet (of in ieder geval op dit moment niet) het juiste pad is. Waarom de benaming ''uitvaller''? Uitgaande van hun eigen leven klopt de trm niet. Uit hun eigen leven kunnen ze namelijk niet vallen, dus waarom noemen we ze dan uitvallers? Het zijn ook geen probleemkinderen, nog zo'n loodzwaar stempel. Misschien hebben ze een probleem, maar dat is nog wat anders dan een probleem ZIJN. Leerlingen die niet op school (kunnen) zijn, om welke reden ook, hebben eenvoudigweg hun prioriteit elders liggen. Het is misschien niet de prioriteit van de wetgever, de bewindsvrouw, de ambtelijke en onderwijswereld maar daarom is er nog geen reden deze leerlingen te stempelen.
Dat we de nodige initiatieven ontwikkelen om ze ''binnenboord'' te houden is begrijpelijk. Nogal wat leerlingen ontberen aandacht en het is belangrijk die te geven. Maar waar het om gaat is dat ze niet als afvalligen worden gezien en aldus zo genoemd. Ons beeld van leren en kwalificeren mag gerust wat ruimer. Verplaats de school voor die leerlingen waar dat kan naar hun situatie, naar buiten de muren van de school, de 'echte' wereld en begeleid ze daar. Maar noem ze geen verzuimer of uitvaller die bestaan namelijk niet.