Het thema van de novemberuitgave van Vaktijdschrift Profiel Online is ‘wendbaar onderwijs – Flexibel docentschap’. In deze uitgave geven experts uit het onderwijs hun visie, mening en adviezen. ‘Wendbaarheid’ is een terugkerend thema in de najaarsuitgave van Vaktijdschrift Profiel. Dat heeft een reden.
Meebewegen is geen kwestie van vrijwilligheid, het is onvermijdelijk. De kracht die ons daartoe ‘beweegt’ – het leven zelf - is onweerstaanbaar. Door leren meebewegen leren we wat het leven van ons vraagt en onszelf steeds beter kennen. Dit vereist een flexibele geesteshouding. In feite is alles wat gebeurt en alles wat we doen een confrontatie, niet zelden een worsteling en uiteindelijk een omgang met de wetten van de natuur.
Het fenomeen ‘wendbaarheid’ omvat ‘buigzaamheid’, de vaardigheid met het leven mee te bewegen. En veerkracht, het vermogen de ups en downs van het bestaan aan te kunnen. Alles bij elkaar spreken we van adaptieve vermogens, iets wat niet alleen de werkomgeving van ons vraagt, het is waartoe ons leven ons (dringend en dwingend) uitnodigt, ieder moment en in iedere situatie weer, overal waar we gaan en zijn.
Een eis van het leven
Wendbaar zijn, is geen vrijblijvende keus, het is een eis die het leven aan ons oplegt. Wendbaar zijn vraagt om openheid, onbevangenheid, klaar om het nieuwe te ontvangen, immers, ieder moment is nieuw. Het leven doet daarom ieder moment een appél op ons om de benodigde onbevangenheid te wekken. Onbevangenheid is onmisbaar om wendbaar te zijn.
We zijn ons dat niet altijd bewust. Het is ons geschoolde en geconditioneerde bewustzijn dat ons laat vasthouden aan een bepaald denkframe – een verzameling (veelal aangeleerde) concepten, ideeën, gedachten, oordelen en neigingen. En de wijze waarop we die leven en uitdragen, wordt met name bepaald door onze patronen en conditionering.
Overigens mag wendbaarheid niet worden verward met ‘alle winden meewaaien’. Integendeel. Het kan betekenen tegen de stroming inzwemmen, het hoofd boven het maaiveld uitsteken. Het betekent zien wat je te doen staat en daar gehoor aan geven, ook als het niet welgevallig is en dat men tegen ‘starre’ benen moet schoppen.
Lees hier de hele bijdrage uit de november 2020-uitgave van Vaktijdschrift Profiel