Platform Profiel Actueel

Ben C.jpg

Flexibiliteit – brug tussen zekerheidsverlangen en de onvermijdelijke verandering

5 okt 2019 | Column | Ben Claessens, hoofdredacteur

Voor wie het wil en kan zien is het leven per definitie verandering. Voortdurend. Geen moment is hetzelfde. Verandering is niet iets buiten ons, het speelt zich in ons af. Al handelend veranderen we. Je kan ook zeggen, de verandering gaat door ons heen. Niets blijft hetzelfde, dat wil zeggen: niets van vorm en naam. Dat spijkerharde gegeven speelt met name mensen parten die graag vasthouden aan (schijn)zekerheden: gewoontes, tradities, ideeën, concepten, ja (voor)oordelen. Dat vasthouden heeft te maken met de gehechtheid aan een identiteit.

We vinden het prettig te kunnen zeggen hoe we heten, wat we gestudeerd hebben, wat voor ideologie, religie of partij we aanhouden, wat we bezitten, wat we bereikt hebben, waar we op vakantie gaan enzovoort. Daar gaan veel gesprekken over. Deze neiging tot zekerheid botst dus met de werkelijkheid waarin we in feite geen enkel houvast hebben. Niet alleen is dit een natuurlijk gegeven, een natuurlijke oerwet zou je kunnen zeggen. Het is ook nog eens een wet die zich manifesteert in een maatschappelijke realiteit.

Steeds meer beroepen hebben een korte doorlooptijd en worden vervangen door andere takken van sport. Onderwijs loopt al gauw achter op die maatschappelijke realiteit. De bestaande structuren – die soms dateren van 100 jaar geleden – sluiten niet of nauwelijks meer aan op die ongebreidelde, en niet zelden zichzelf versnellende, veranderingen. Nog niet zo lang geleden leidde een school nog mensen op voor sociaal werk bij gemeentes terwijl die gemeentes al druk bezig waren al dat werk te digitaliseren. De structuren, het vasthouden aan wat ooit bolwerken van (schijn)zekerheid waren, staan de verandering in de weg.

Overheid, politiek, bedrijfsleven en onderwijs zullen met elkaar in de slag moeten om te bepalen wat nog wel en niet structureel aan onderwijs is en moet zijn, welke flexibele instrumenten en vormen nodig zijn om de veranderingen tijdig om te zetten in leerstof en hoe we studenten en docenten met de veranderingen kunnen leren omgaan. Met andere woorden, welke onderwijsbasis bewaren en onderhouden we? Van dat wat flexibel onderwijs in de weg staat, dienen we afscheid te nemen. En we hebben wegen nodig om studenten en docenten helpen tot flexibiliteit van geest te komen. Interessante uitdagingen die om een noodzakelijk antwoord en handelen vragen.

 

 
Meer over
 

COOKIE INFORMATIE

Voor een volledige werking van deze website wordt gebruik gemaakt van cookies.
Meer informatie over cookies > Accepteren Alleen noodzakelijke cookies