De Volkskrant had van de week in de cultuurbijlage een artikel over ‘2016. Het jaar van de belediging’. Beledigen zou in 2016 de norm zijn geworden. Dat is wat naïef gesteld. Beledigen is door alle eeuwen heen, in alle culturen de norm geweest. In de oud-Romeinse Senaat en in de Romeinse Republiek kon men er ook wat van. De majesteit of majestas van de Romeinse republiek werd geschonden wanneer iemand zich minachtend over de republiek en haar instellingen uitliet. In de Middeleeuwen was het schelden op straat niet van de lucht. Wie een grote mond op zette, kon een pot met urine over zich heen krijgen. Of in het schavot gezet worden, het hoofd in een masker met een metalen tong, als symbool voor de vuilbekkerij. Het is nooit anders geweest. Waar mensen zijn, vallen altijd spaanders, hoe welopgevoed, welgezind, tolerant en gelovig men ook is.
Wellicht dat Trump met zijn tweets de belediging echt ‘mainstream’ heeft gemaakt maar Twitter en Facebook staan al jaren bol van de beledigingen en haatspraak. Waar voor de komst van internet en social media het individu, de politicus en de gelovige eeuwenlang vooral waren aangewezen op de mondelinge confrontatie, schotschriften, krantjes en muurplakkaten, is in de laatste decennia het hek letterlijk van de dam. Voor wie wil beledigen is de sky de limit. Burger tegen politici, politici tegen politici, ex-partners tegen elkaar, bevolkingsgroepen tegen elkaar, geloof tegen geloof etc. En altijd was het een wedstrijd van grof, grover, grofst. De Volks
Wellicht even interessant als de Beledigingscultuur anno 2016 is de Ontkenningscultuur. Wie? Ik? Nee hoor. Ik weet van niks. Ik was het niet. Wie mij beschuldigt liegt. Terwijl de bewijzen de beschuldiging onderbouwen. Denk aan de beschuldigingen, na jaren van onderzoek onderbouwd met glasharde bewijzen, van de omvangrijke sportdopingfraude door o.a. de Russen. Onzin, zeggen ze in Moskou. Allemaal propaganda. Hetzelfde geldt voor de kwalijke interventies vanuit Rusland in de Amerikaanse verkiezingen. Het is allemaal niet waar.
Trump, die sympathie koestert voor de Russen, ontkent op zijn beurt categorisch alles wat hem ten laste wordt gelegd. Liegen, bedriegen en bedreigen heeft hij op een nieuw niveau gebracht. Vrouwen aanranden door hen ongewild te betasten? Onzin. Ondanks de op tape vastgelegd bekentenis van The Donald himself. De tien vrouwen die hiervan getuigenis kwamen afleggen, waren volgens hem en zijn team allemaal leugenaars. Ziedaar de grondhouding van de aanstaande Amerikaanse President.
In ons land ontkent Wilders dat hij haat zaait en buitenlanders beledigt. Hij is tegen Islam, dat is alles. De ontkenning en leugen als levenshouding.
Wat rechtvaardigt dit ontkennend gedrag? Hebben haatzaaiers, mensen die moedwillig beledigen en al hun gedrag glashard ontkennen thuis nooit geleerd te staan voor je gedrag inplaats van je te verschuilen achter leugens en drogredenen? Wat voor voorbeeld geven ze? Waar blijft de werkelijke moed, vraag je je af. Ze zijn als overvallers die hun slachtoffers beroven, dan hard wegrennen en als ze toch betrapt worden glashard hun daad ontkennen terwijl de bewijzen een heel ander verhaal vertellen. Wel een mens of een bevolking in ontreddering achterlaten maar geen verantwoordelijkheid nemen voor de daad. Maar ook dat is niet nieuw. Een vraag van mijn kant: wat wordt er eigenlijk met ‘westerse beschaving’ bedoeld?