Zodra het eerste kievitsei is gevonden, komen de Friese eierzoekers los. De officiele lentedatum is wel 21 Maart, maar voor hen begint de lente pas echt op de dag dat het eerste eitje is geraapt. Dan schudden ze het winterstof van de schoenen en trekken ze door de velden.
Wanneer op de 20ste April het hek voor de dam komt, is hun korte lente eigenlijk alweer voorbij. In de eierzoekerstijd lopen ze tweemaal zoveel als in de overige elf maanden, lijden honger, dorst en koude, zien elke dag de zon opgaan, zetten elke avond de wekker weer een tikje vroeger, verslijten ritsen sokken en krijgen eelt in de handen alleen van 't polsstokdragen.
Voor veel Friezen is het een ware hartstocht, dat eierzoeken. Kinderen van onder de tien doen er aan mee, maar ook mannen van tachtig moeten, zolang de voet nog vooruit wil en het oog de eigenaar niet in de steek laat, het veld in als de tijd van kievitseieren zoeken daar is. Dit is voor hen de sport der sporten en enige weken lang praten en denken ze nergens anders over.
Inhoudsopgave