Eerlijk gezegd weet ik niet of de schaapherders, die het grootste deel van de bevolking der Falk-land-eilanden uitmaken, drukke briefschrijvers zijn. Ik weet evenmin of ze een uitvoerige correspondence onderhouden met bewoners van Chili en Argentinie. Waarschijnlijk niet. En misschien is dat maar gelukkig ook, want de Falklandse schrijflustigen zouden wel eens een vreemde ervaring kunnen opdoen bij hun briefwisseling met de Zuid-Amerikaanse staten. Laten we maar eens aannemen dat een Falklander een epistel aan een kennis in Argentinie schrijft. Hij koopt een mooie postzegel uit de serie die in 1946 door de Falkland Islands Dependencies werd uitgegeven en waarop de Poolsector staat afgebeeld. De brief gaat in zee, maar in Argentinie beginnen de moeilijkheden. De postautoriteiten in dat land bekijken het zegeltje, dat met veel zorg door de Falklander op zijn brief is geplakt, met argwaan; ze stempelen het niet af. De brief wordt wel bezorgd maar de Argentijnse ontvanger heeft een strop. De postbode deelt hem mee, dat hij strafport moet beta/en. Wanneer hij informeert wat dit te betekenen heeft, hoort hij, dat de Argentijnse regering brieven waarop de Falklandzegel voorkomt als niet-gefrankeerd beschouwt. Wil hij de brief ontvangen, dan zal hij strafport moeten betalen. Geld dat een soort oorlogsbelasting betekent in de postzegel-strijd die de Zuid-Amerikaanse landen Argentinie en Chili tegen de Falklanders en dus eigenlijk tegen het machtige Engeland voeren.
Inhoudsopgave