Gereed voor de jacht.
Enkele weken geleden zijn twee Engelse volkenkundigen op last van de Britse regering vertrokken naar het grote woestijngebied in het noordwestelijk deel van Zuid-Afrika, de Kalahari. Het is in elk opzicht een merkwaardige streek. Eens moet de Kalahari bedekt zijn geweest met dichte wouden van accacia's en zelfs wilde olijfbomen. Thans vinden we hier over grote afstanden niets anders dan helgekleurd zand met hier en daar wat cactussen} ofstruikgewas. Daaromheen strekken zich de steppen uit, die geleide-lijkovergaan in bossen. In de loop der geschiedenis moet de Kalahari steeds droger zijn geworden. Tegenwoordig vallen er alleen in de natte tijd grote hoeveelheden water; er vormen zich dan brede stromen en meren. Maar spoedig wordt het water door de droge, zandige bodem opgeslorpt. De rivieren vallen droog en de meren veranderen in modderige moerassen.
Vroeger was de Kalahari ook het gebied van het grote wild; thans zijn tal van dieren verdwenen, al vinden we nog wel wonderlijke beesten als antilopen, giraffen of struisvogels.
Wonderlijker dan de dieren zijn echter de mensen. Oude scheeps-journalen vertelden al over kleine „strandlopers", die schepelingen aan de zuidwestkust hadden ontdekt. De eerste Nederlandse kolo-nisten die van Oranje-Vrijstaat uit in noordwestelijke richting trokken, ontmoetten een merkwaardig volk, dat tussen de bosjes
in het steppengebied leefde. Een naam was gauw gevonden:
Bosjesmans.
Alles aan deze Bosjesmans was ongewoon. Het waren kleine mensjes
met een groot hoofd en korte beentjes. Ze leefden in spelonken of
onder een afdak van takken, zwierven her en der rond op zoek
naar iets eetbaars of gingen op jacht met vergiftige pijlen.
Zo leefden ze toen de kaapkolonisten voor het eerst kennis met ze maakten. Zo leeft hun steeds kleiner wordend aantal afstammelingen thans nog. Maar zullen er over enkele tientallen jaren nog Bosjes-mannen in de Kalahari jagenl Dat staat allerminst vast. Het natuur-volk wordt de laatste tijd steeds vaker een verdwijnend ras genoemd, dat snel zou uitsterven. De Engelse onderzoekers zullen nagaan of men dat uitsterven kan tegengaan. Ook al is het resultaat van hun onderzoek nog niet bekend, toch loont het de moeite op bezoek te gaan bij „de Bosjesmans van de Kalahari."
Inhoudsopgave