Historici hebben op verscheidene manieren de werk- en leefomstandigheden van de noeste werkers in de veengebieden aan het begin deze eeuw beschreven. Veelal gaat het in deze verhalen om reconstructies. Objectieve weergaven van gebeurtenissen die meestal gebaseerd zijn op historische documenten. Over gevoelens van de mensen zelf is weinig terug te vinden. Overleveringen door de arbeiders zijn schaars. Een stroming die in die tijd vooral in Zuidoost-DFrenthe tot bloei kwam was het anarchisme. Eén van de grondleggers van het anarchisme is Hamen van Houten. Hij kan met een gerust hart de 'laatste discipel' van Domela Nieuwenhuis genoemd worden. Harmen van Houten is een man die nog steeds tranen in zijn ogen krijgt als hij de naam van zijn grote voorman Domela hoort. Van Houten, een man die het werken in het Zuioostdrentse veen heeft gevoeld tot op het bot. In leef- en werkomstandigheden die hem menig blauwe plek op zijn ziel hebben bezorgd, maar die ook een krachtige inspiratiebron vormden voor de bloei van het ararchisme in dit deel van ons land. Memoires van een veenarbeider', 'Anarchisme in Drenthe'.
Inhoudsopgave
Over bittere armoede en hooggestemde idealen gaat dit AO.
Veenarbeiders, mannen, vrouwen en kinderen, zagen over de hoofden van hun uitbuiters heen een betere maatschappij gloren.
Daarvoor wilden ze strijd leveren en nood lijden.
Henk Klaver sprak met één van de voormannen, Harmen van Houten.
Die heeft nu maar één zorg: het verhaal van de uitbuiting in en door het veen moet steeds weer verteld worden. Opdat herhaling voorkomen worde.