,,Wanneer machtige vorsten ten strijde trekken, wordt het nederige gras door de legers van beide zijden vertrapt".
Dit vertelt ons een oeroud Oosters spreekwoord en a/ is de zegswijze misschien eeuwen geleden ontstaan, ze heeft nog niets aan betekenis verloren. De geschie-denis van de taatste weken heeft dat weer eens bewezen. De berichten kwamen ditmaal uit Voor-lndie, het wondere land van olifanten, tempels, heilige rivieren en vorstenhoven, die een weelde en rijkdom ten toon spreiden als nergens anders ter wereld wordt gevonden. Een land met een oeroude beschaving, maar ook een land met sterke tegenstellingen, een land dat worstelt met de problemen, die de moderne tijd aan de oude cultuur heeft gesteld. Aanval op Haiderabad, zo vertelden de krantenberichten. Ze spraken niet van tempels en olifanten, maar van versterkte vestingen, van bruggenhoofden, van een opmars met spitfires en tanks.
Al lang had het vuur der ontevredenheid gesmeuld tussen India, de jonge staat in Voor-lndie en het oude vorstendom Haiderabad, dat het ongeluk heeft temidden van het vijandige India te liggen. Op 13 September brak de oorlogsvlam uit. De troepen van India rukten op drie fronten Haiderabad binnen. Het verloop van de strijd is uit de kranten bekend. Ondanks verwoede tegenstand van fanatieke Mohammedaanse troepen, naderden de legers van India in korte tijd de belang-rijkste steden van Haiderabad. Reeds na enkele dagen gaf de Nizam, de heerser van het vorstendom, die als de rijkste man ter wereld wordt beschouwd, bevel het vuren te staken.
Inhoudsopgave