Ik herinner me nog levendig, hoe er in een deel van de grote stad, waar ik mijn jeugd heb doorgebracht, omringd en als verscholen tussen de achtertuintjes van de huizen, een klein stukje grond lag. Wij noemden dat lapje grond ,,het kerkhof". Enkele malen waren we over het lage muurtje heen geklauterd om het terrein eens te verkennen. Veel was er niet te zien. Onkruid groeide er welig en in die wildernis stonden en lagen enkele stenen met vreemde letters er op. Behalve de onmiddellijke buren, wisten waarschijnlijk zeer weinig bewoners van onze stad iets af van dit afgesloten plekje. Tot op zekere dag het kerkhof plotseling in het middelpunt van de belangstelling kwam te staan.
Inhoudsopgave