Door Funda Sarioglu, leraar in opleiding bij ROC Mondriaan
Door studenten te motiveren in plaats van te demotiveren komen zij nog verder in het leven dan dat zij zelf denken.
Iedereen had wel een droombaan als kind zijnde. Ikzelf wilde altijd dokter worden. Door de jaren heen veranderde mijn gedachtes. In groep acht kreeg ik van mijn leraar te horen dat ik niet goed was in rekenen. Zelf werd ik in een aparte groepje gezet, samen met drie andere leerlingen, die volgens mijn leraar toen der tijd ook niet goed waren in rekenen. Als een kind van 11-12 jaar oud doet het je pijn om van je leraar te horen dat je niet goed bent in rekenen. Vooral door de manier hoe mijn leraar het overbracht. ‘Jij bent slecht in rekenen dus jij moet samen met andere leerlingen werken in een apart groepje’. Apart van de andere leerlingen die het wel kunnen. Natuurlijk kan je ergens minder goed in zijn, maar de manier waarop je het overbrengt heeft een hele grote impact op een leerling. Mijn leraar van de basisschool hield geen rekening met hoe wij ons, als apart groepje voelde. Uiteindelijk kreeg ik als advies Basis LWOO. Mijn eerste en tweede jaar op het voortgezet onderwijs ging heel goed. Mijn gemiddelde voor al mijn vakken bij elkaar was een 8,2. Daardoor heb ik de mogelijkheid gekregen om door te stromen naar kader-theoretische leerweg zonder LWOO. In het laatste jaar van het vmbo was ik minder bezig met school. In het derde en vierde leerjaar kreeg meer vrienden en het voelde eindelijk alsof ik ergens bij hoorde. Tijdens de lessen deed ik ook niet echt meer mee waardoor ik drie maanden voor het schoolexamen terug werd gezet naar basisberoepsgerichte leerweg. Een aantal vakken zoals bedrijfsadministratie moest echter nog wel op kader-theoretische leerweg niveau worden afgerond. Mijn overige cijfers van het vierde leerjaar werden toen omgezet naar de basisberoepsgerichte leerweg. Als reden kreeg ik van mijn docenten te horen dat ze bang waren dat ik mijn schoolexamens niet zou halen.
'Ik liet mij niet demotiveren'
Na het behalen van mijn vmbo-diploma ben ik verder gegaan naar het mbo en begon aan een nieuwe opleiding bedrijfsadministrateur. Ik liet mij niet demotiveren door de gebeurtenissen die plaats hebben gevonden tijdens mijn basis- en middelbare schoolcarrière. Vervolgens heb ik mijn niveau 2 diploma behaald en ben daarna doorgegaan naar niveau 4. Niveau 3 mocht ik in een schooljaar afronden. Na mijn stages op het mbo, kwam ik erachter dat ik niet van 8 tot 5 op kantoor wilde werken. Echter vond ik het boekhouden wel leuk. Mijn docente van wie ik toen les kreeg was zelf nog in opleiding. We hebben gepraat over een vervolgopleiding die ik eventueel zou kunnen volgen. Zij zelf volgde de lerarenopleiding bedrijfseconomie. Na een goed gesprek met haar te hebben gehad, over de lerarenopleiding, twijfelde ik geen moment en heb ik mij meteen ingeschreven voor de lerarenopleiding bedrijfseconomie.
Laatste jaar hbo
Nu, vier jaar later, zit ik in mijn laatste jaar op het hbo. Ik ben leraar in opleiding op het ROC Mondriaan en werk daarnaast nog in de Albert Heijn in het weekend. Ondanks dat ik een wat langere weg heb genomen naar waar ik nu sta, ben ik trots om mezelf leraar in opleiding te mogen noemen. Sinds vorig jaar sta ik zonder begeleiding zelf voor de klas. Ondanks dat ik de lerarenopleiding bedrijfseconomie volg, geef ik het vak rekenen op het mbo. Een ander soort uitdaging. De leeftijd van de studenten verschillen tussen de 16 en eind 30. Ik geef les aan studenten die jonger zijn dan ik maar ook aan studenten die ouder zijn, aan moeders met kinderen en aan studenten die pas een paar jaar in Nederland zijn. Omdat de studenten van het ROC Mondriaan zo verschillend zijn, maakt dit hun een voor een uniek. Het is niet altijd even makkelijk om de studenten gemotiveerd te houden, daarom probeer ik zo veel mogelijk activerende werkvormen tijdens mijn lessen te gebruiken. Door activerende werkvormen te gebruiken leren de studenten op een leuke manier hoe ze moeten leren.
Activerende werkvorm
Een voorbeeld van een activerende werkvorm die ik vorig jaar tijdens mijn les heb gebruikt waren de check-in duo’s. Het onderwerp ging over breuken. De studenten had ik in groepjes van twee ingedeeld. Ik zocht op internet drie opdrachten uit die mij leuk leken. De duo’s mochten eerst zelf alle drie de opdrachten gaan uitrekenen en daarna met hun partner gaan bespreken. Reflectie is natuurlijk ook heel belangrijk. Soms zien docenten hun eigen fouten niet en is het daarom handig om feedback te vragen aan studenten. Mijn studenten gaven aan dat zij dit een leuke manier van les krijgen vinden omdat het anders is dan andere lessen dan alleen uit het boek te werken.
Waarom ik voor het docentschap koos
Een van de redenen waarom ik in het docentschap heb gekozen, is omdat ik mijn kennis met anderen wil delen, studenten wil helpen in hun groei en om hun de juiste motivatie te geven. Zelf heb ik niet veel motivatie gehad van mijn docenten. Vaak hoorde ik dat ik het te moeilijk vond of dat ik te laks was. Nu ik zo terugkijk, denk ik dat het ligt aan de kleine waarderingen die een docent aan een student kan geven. Je motiveert een student niet door te zeggen dat ze harder moeten werken en het anders niet gaan halen. Je motiveert een student door te zeggen dat ze het goed doen en dat je als docent zijnde vindt dat zij nog meer kunnen bereiken dan dat ze denken. Door studenten te motiveren in plaats van te demotiveren komen zij nog verder in het leven dan dat zij zelf denken.