‘Soms staat in een personeelsadvertentie: Nimeto-niveau gevraagd.’ De Utrechtse vakschool Nimeto wil een standaard stellen voor het onderwijs. ‘Ik heb de leukste baan van Nederland,’ vindt Henk Vermeulen, sinds een jaar voorzitter van het College van Bestuur van Nimeto. Daarvoor werkte hij als algemeen directeur van GOC, het kenniscentrum voor de creatieve industrie. Nimeto is een vakschool in Utrecht met 1350 leerlingen en 110 docenten.
‘Studenten kiezen voor ons omdat ze een vak willen leren, maar ook vanwege onze betrokkenheid en onze kleinschaligheid. We hebben een bovenregionale functie. Sommige studenten moeten flink reizen.’
De school biedt op het eerste gezicht een wonderlijke combinatie van opleidingen op niveau 2, 3 en 4: van media en communicatie, styling interieur en vormgeving, en schilderen tot projectmanager vastgoedonderhoud. Maar ze vallen wel degelijk onder één noemer. ‘We zijn een school voor creatieve ruimtemakers,’ zegt Vermeulen. ‘We richten ons op alles wat met ruimtes te maken heeft. Ruimtes moeten worden ontworpen, ingericht, vermarkt, onderhouden en gerestaureerd – en daar houden wij ons mee bezig.’
State of the art-kennis
‘Onze studenten moeten state of the art-kennis hebben. We willen dat bedrijven een voorkeur voor hen hebben. Soms staat in een personeelsadvertentie: Nimeto-niveau gevraagd – we stellen een standaard. Daarom werken we nauw samen met de top van het bedrijfsleven. Het aantal leerlingen dat we aannemen stemmen we af op het aantal werknemers dat de branche zegt te kunnen plaatsen. Zo weten we vrij zeker dat we studenten banen en stages kunnen bieden.’
Nimeto leidt studenten zo op dat ze na hun opleiding meteen aan de slag kunnen, maar Vermeulen wil dat ze zich ook op langere termijn staande kunnen houden. ‘Niemand kan in de toekomst kijken, maar we willen dat ze ook wendbaar en weerbaar zijn. Het onderwijs heeft de neiging veel nadruk op bildung te leggen – typisch een OCW-term. Maar ik kijk liever naar het ministerie van Sociale Zaken, dat vanuit de werkgelegenheid en duurzame inzetbaarheid denkt.’
De leerlingen krijgen bij Nimeto daarom niet alleen technische vakken, maar bijvoorbeeld ook mindfullness-training. Ze leren hoe ze tot zichzelf kunnen komen en hoe ze hun creativiteit kunnen inzetten. En ze krijgen letterlijk de ruimte in ‘labora’, een creatieve werkplaats in de school waar ze aan de slag kunnen met projecten, ook met die voor hen zelf. ‘Als ze bijvoorbeeld een feest hebben, maken ze hier de versiering. Leerlingen van alle opleidingen komen in labora en helpen elkaar. Er gebeurt altijd wat. En soms zijn ze gewoon aan het tafeltennissen. Het is georkestreerde wanorde.’
Geen bureaucratische meetsystemen
Zelf neemt Vermeulen als bestuurder ook de ruimte. ‘Nimeto scoort – net als andere vakscholen – goed op zaken als voortijdig schoolverlaten en rendement. Wij willen daarom geen nodeloze energie steken in bureaucratische meetsystemen die voor ons niets oplossen. We proberen de verantwoordingssystemen zo klein mogelijk te houden. We willen bezig zijn met innovatie en kijken daarbij liever naar hoe grote bedrijven innovatie aanpakken, al pakken die vernieuwing totaal anders aan dan de onderwijsinspectie voorstelt. Wij gaan niet eindeloos terugkijken en evalueren. Dat haalt de energie uit je organisatie. Als iets niet goed gaat praten we erover en pakken het meteen aan.’
Wat Vermeulen stoort is de focus van beleidsmakers op dingen die er misgaan. ‘Je ziet dat er andere eisen aan het mbo worden gesteld dan aan het hbo. Zo wordt vaak gekeken of leerlingen wel terechtkomen in exact het vak waarvoor ze zijn opgeleid. Als dat niet zo is, vindt de politiek dat een probleem. Maar voor academisch en hbo-geschoolden geldt dat niet. Het is een oneigenlijke discussie. Waarom wordt er anders naar talenten van mbo’ers gekeken dan naar die van hbo’ers? Ook zij kunnen hun vaardigheden elders inzetten. En kijk maar eens in de Quote 500: daar zitten veel mbo’ers tussen.’
Docenten & vakmanschap
De docenten krijgen de gelegenheid hun vakmanschap te tonen. ‘Zij vormen samen met ondersteunend personeel projectgroepen die het College van Bestuur adviseren. Een voorbeeld daarvan is de aanpak van taal en rekenen. Een projectgroep werkt nu aan een nieuwe opzet, waarbij leerlingen maatwerk wordt geboden. Studenten krijgen op individuele basis het aantal uren taal en rekenen dat ze nodig hebben. Als ze behoefte hebben aan minder uren dan krijgen ze een ander aanbod, bijvoorbeeld extra debattraining in plaats van taal. Verder praat de projectgroep mee over de manier waarop ze georganiseerd willen zijn. Willen ze een leidinggevende of willen ze liever alles zelf regelen? Veel van hen hebben een eigen bedrijf en werken al jaren bij Nimeto, hebben hier soms zelf nog op school gezeten. Soms roepen ze me even een lokaal in om te laten zien wat de studenten hebben gemaakt. En als ik dan zie wat onze studenten kunnen, ben ik net als zij gigatrots.’
Tekst: Mirjam Janssen
Foto’s: Nimeto
Bekijk ook de Profiel Video op onze website over NImeto, Klik hier