Studenten van de Bildung Academie in Amsterdam onderwierpen zich een week lang aan een digitale ‘detox’. Filosoof Hans Schnitzler interviewde vijftien van hen over deze ervaring. Hij deed verslag in zijn boek ‘Kleine filosofie van de digitale onthouding’. In Socialevraagstukken.nl verscheen een deel uit het boek van Schnitzler dat deze week verschijnt.
Enkele fragmenten:
De instantmens is vluchtig
De dynamiek van versnelling zorgt ervoor dat we ons hoe langer hoe meer zijn gaan plooien naar de verwachting dat alles en iedereen binnen swipebereik ligt; we zijn gewend geraakt aan het idee dat de ander altijd en overal beschikbaar is en dat onze behoeften direct bevredigd kunnen worden. Dit digitale consumptie-ethos transformeert ons langzaamaan in instantmensen: ietwat koortsige wezens die steeds minder geduld kunnen opbrengen voor het feit dat gesprekken niet alleen onvoorspelbaar en schurend zijn, maar vaak ook ronduit saai of vervelend.
Student Wouter van de Amsterdamse Bildung Academie verduidelijkte wat deze theorie in de praktijk betekent: ‘Met een smartphone kan ik minder goed luisteren, gesprekken gaan te langzaam.’ Tijdens de detox merkte hij dat zijn gesprekken ‘veel intenser’ waren: ‘We kwamen veel verder in discussies, ze werden dieper en conceptueler,’ stelde hij vast, een vaststelling waarmee hij een wetenschappelijke bevinding bevestigde. Uit onderzoek dat Turkle aanhaalt blijkt dat louter de aanwezigheid van een smartphone al voldoende is om de diepgang uit een gesprek te halen. We staan voortdurend stand-by, ook wanneer we onze telefoon discreet op trilstand hebben gezet.
Voor het hele boekgedeelte, klik hier