Platform Profiel Actueel

zwart x.jpg

Burgerschap – Mensen zetten zichzelf op een Vogue-cover in protest tegen racisme

1 okt 2020 | Nieuws

De wereldwijde protesten tegen racisme hebben ook de aandacht op de productieketens en de promotie van de mode-industrie gevestigd. Modehuizen komen met solidariteitsstatements. Vogue, een van de bekendste modemagazines ter wereld, ligt onder vuur omdat de covers overwegend blanke modellen tonen en geen reflectie vormen van de samenlevingen waar het blad verschijnt. Zwarte modellen getuigen van de discriminatie die ze ondervinden. Op Youtube is een beweging op gang gekomen waar bruine en zwarte mensen uit protest hun eigen Vogue cover maken.
De katoenproductie in de VS was vanaf de 18e eeuw lange tijd de grondstof voor de kledingproductie in Europa en mede de aanleiding voor de slavernij van en racisme jegens zwarte Amerikanen.
Voor mode-opleidingen is dit een belangrijk thema als het gaat om lessen in burgerschap, gelijkheid en rechtvaardigheid.

Enorme industrietak
Mode is een enorme industrietak met een omzet van 30 miljard dollar en wordt gekenmerkt door een gebrek aan transparantie over de keten, dat wil zeggen van de productie van grondstoffen tot aan de verkoop van producten in de (online)winkels.

De non-profit organisatie Free2work ging na hoe de keten eruit zag voor modehuizen als Gap, H&M, Levis en Adidas en schaalde hen in van A tot F op gebieden van beleid, accountability, transparantie, monitoring, training en arbeidsrechten. Slechts enkelen haalden de A-waardering, de meesten kwamen niet verder dan D en F. (bron: Modern Day Slavery in the Fashion Industry, lees hier meer)

Op 4 juli 2016 ondertekenden 55 bedrijven, gefaciliteerd door de Sociaal Economische Raad (SER), het Convenant Duurzame Kleding en Textiel. Dat deden zij samen met brancheorganisaties, vakbonden, maatschappelijke organisaties en de Minister voor Ontwikkelingssamenwerking en Internationale Handel. Het convenant is de eerste van een aantal Internationaal Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (IMVO)convenanten. Het doel van de deelnemers is om samen aan duurzaamheidsdoelen te werken die zij individueel niet of moeilijk kunnen realiseren bij de productie van kleding en textiel in landen als Bangladesh, India, Pakistan en Turkije. Samen willen zij werken aan negen risicogebieden namelijk: gender en discriminatie, kinderarbeid, gedwongen arbeid, het recht op vrije onderhandelingen door onafhankelijke vakbonden, het realiseren van een leefbaar loon, veilige en gezonde arbeidsomstandigheden voor werknemers op de werkvloer, vermindering van negatieve milieu-impact van grondstoffen, het voorkomen van dierenleed, minder gebruik van water, energie en chemicaliën en minder chemisch afval en afvalwater. (bron: CNV)

Modehuizen
In navolging van de wereldwijde protesten tegen racisme, na de moord door een politieagent op George Floyd op 25 mei jl. lijkt er ook (en opnieuw) beweging bij de modehuizen te komen met solidariteitsstatements. Die omslag in de modebranche is hard nodig. Neem The Council of Fashion Designers of America, (CFDA), een non-profit organisatie ter ondersteuning van Amerikaans modetalent.  Bij de CFDA zijn van de 500 leden slechts 20 zwart. Van de deelnemers aan de New York Fashion Week is slechts 10% zwart. Het aantal zwarte mensen in de top van de mode-industrie is gering, Virgil Abloh bij Louis Vuitton is een van de zeer weinige.

De CFDA kwam in de eerste week van juni jl met een verklaring over racisme binnen de mode-industrie, ondertekend door CFDA-CEO Steven Kolb en voorzitter Tom Ford. De organisatie erkent racisme in de Amerikaanse en wereldwijde mode-industrie, en zei zich naast donaties en andere projecten op een structurele manier te zullen inzetten tégen systematisch racisme en vóór diversiteit. Concreet gaat CFDA een werkgelegenheidsprogramma opzetten dat als taak heeft zwart modetalent te ontdekken en vervolgens in contact te brengen met verschillende bedrijven in verschillende sectoren van de mode-industrie. Ook worden er nieuwe stage- en begeleidingsprogramma's gelanceerd, waarbij zwarte studenten en afgestudeerden worden gekoppeld aan gevestigde modebedrijven en mentors krijgen toegewezen.

  • The Guardian - The fashion industry is notoriously racist. Here’s how to make it more inclusive – lees hier meer 
  • CNN- People are putting themselves on the cover of Vogue to promote diversity, bekijk het hier

Fashion models
Het aantal zwarte of bruine modellen in de modewereld is gering. Vogue, een van de bekendste en oudste magazines ter wereld, ligt onder vuur omdat de covers overwegend blanke modellen tonen en geen reflectie vormen van de samenlevingen waar het blad verschijnt. Op Youtube is een beweging op gang gekomen waar bruine en zwarte mensen uit protest hun eigen Vogue cover maken (zie hier en hier). Er zijn zelfs video’s die een handleiding geven voor de compositie en productie van deze covers.

Een van de zwarte topmodellen van Vogue, Joan Smalls, deelde een video op Instagram (zie hier), waarin ze voorbeelden aanhaalt waarin ze uitgesloten werd voor opdrachten op basis van haar huidskleur, en zelfs voor haar haar omdat het 'te moeilijk om mee te werken' zou zijn. Bij het zien van alle #BlackOutTuesday posts van modehuizen en ontwerpers, kreeg Joan het gevoel dat maar weinigen daadwerkelijk met plannen kwamen voor hoe ze zich actief wilden gaan inzetten om racisme te bestrijden. 'Deze industrie die profiteert van onze black en brown lichamen, onze cultuur voor constante inspiratie, onze muziek en onze foto's voor hun visuals, vermeed het bespreekbaar maken van racisme – dit is jullie aandeel van de cyclus die dit bewuste gedrag voortzet,' vertelt Joan. Smalls gaat de helft van haar salaris voor de rest van 2020 aan Black Lives Matter-organisaties schenken en anderen in de mode-industrie aanzetten tot effectieve actie. 'Geef ons een plek aan de tafel, betrek ons erbij, geef ons een kans, want wij zijn waardig, getalenteerd en uniek.' (Lees hier ook een artikel van etcanada.com ).

Zie hier ook de video ‘Black like me’ over hoe zwarte modellen worstelen in de mode-industrie

Grondstoffen, kleding en slavernij
De productie in de afgelopen eeuwen van grondstoffen voor materialen en kleding voor het westen ligt direct ten grondslag aan slavernij en discriminatie. Tegen 1860 kwam 88% van het katoen dat Engeland importeerde voor kledingproductie van de velden in de Zuidelijke staten van de Verenigde Staten waar bijna 90% van de circa 3,5 miljoenen slaven werkte. Katoenen stoffen werden vanuit Engeland onder meer verscheept naar het koloniale India waar de Britten het materiaal verkochten. De slaven in de VS waren het ‘eigendom’ van zo’n 400.000 blanke families in de Zuidelijke staten van wie, naar huidige maatstaven, velen miljonair waren en zelfs een aantal miljardair. Tijdens de Burgeroorlog van 1861-1865 was behoud van slavernij de inzet voor deze staten om een eigen onafhankelijke Confederatie te stichten. Als de Confederatieve staat inderdaad onafhankelijk was geworden, zou het tot de vier rijkste landen ter wereld hebben behoord. Het waren de slaven die de plantage-eigenaren en het land rijk maakten.

Modern slavernij bestaat en is zeer omvangrijk, het omvat volgens het CNN Freedom Project circa 25-30 miljoen mensen, jong en oud. De hedendaagse slaven zijn werkzaam in tal van sectoren van industrie waaronder electronica, landbouw en mode. Slavernij komt voor in de vorm van katoenoogst, spinnen, naai-ateliers, verven van materialen en het dragen van kleding door modellen.

 
 

 
Meer over
 
THEMA Sociale (on)gelijkheid | (beroeps)on
22 okt 2024

THEMA | Sociale gelijkheid | Inclusiviteit | (Beroeps)onderwijs&Maatschappij

THEMA | Sociale gelijkheid | Inclusiviteit | (Beroeps)onderwijs&Maatschappij

COOKIE INFORMATIE

Voor een volledige werking van deze website wordt gebruik gemaakt van cookies.
Meer informatie over cookies > Accepteren Alleen noodzakelijke cookies