Een NOS-bericht van 4 januari 2019:
Bij een hackaanval in Duitsland zijn de persoonsgegevens en privédocumenten van honderden politici buitgemaakt. Dat bevestigt de regering na berichtgeving door Tagesschau. Dit nieuwsprogramma meldde vanochtend dat brieven, rekeningen, identiteitsbewijzen en contactgegevens zoals telefoonnummers en adressen van Bondsdagleden online zijn gepubliceerd.
Op 8 april 2018 publiceerde Profiel deze column. De strekking ervan blijft onverminderd actueel:
Terwijl de digitale wereld verder dendert en op steeds verfijndere wijze in ons leven binnendringt en bezig is ons doen en laten te bepalen, blijft het stil bij overheid en politiek. Nu digitaal de grenzen zijn vervaagd en de invloed van buitenlandse platforms, websites en hackers in het dagelijks leven van eenieder steeds actueler en merkbaarder wordt, is het de vraag of Den Haag en de EU niet te laat zijn met het maken van beleid.
Kinderen raken op steeds jongere leeftijd vertrouwd met digitale voorzieningen als tablets, mobieltjes, internet en sociale media. Er is een groeiende lawine aan - websites, nieuws, clips – vrij toegankelijk voor iedereen, voor alle leeftijden. Fake News en digitale verleidelijke marketing nemen hand over hand toe. Uit onderzoek blijkt dat het aantal fake-berichten nieuws met waarachtige informatie overstijgt.
Data zijn nog altijd onbeschermd, zo blijkt uit het Facebookschandaal van de afgelopen weken. Van bijna 100 miljoen gebruikers liggen de gegevens op straat. De zgn Sleepwet krijgt in Nederland alle aandacht terwijl Facebookgebruikers in Nederland hun schouders ophalen over de enorme inbreuk op de privacy door dit platform. Zijn er reacties geweest van politiek, regering, overheid, bedrijfsleven, onderwijs enz op het Facebook schandaal? Terwijl de CEO Mark Zuckerberg deze week voor een Congrescommissie in Washington moet verschijnen. Echter, sommige Congresleden gaven van tevoren al aan dat ze vreesden dat het wereldwijde schandaal hun controlemogelijkheden te boven gaat. We hebben ndus te maken het een virtuele anarchistische wereld waarop de controlemogelijkheden door traditionele overheidfsorganen tekort schieten.
Het aantal hacks van sites en servers neemt toe. Bedrijfsleven, overheden, nutsorganisaties en particulieren hebben er mee te maken. In 2004 bedroeg de schade door hackers ca 260 miljoen. In 2017 werd het schadebedrag becijferd op 10 miljard! En het ligt niet in de verwachting dat dit zal verminderen.
De kwetsbaarheid van de samenleving neemt in hoog tempo toe. En de democratie in die samenleving kan niet zonder digitaal masterplan, zonder een structureel en alomvattend beleid op dit gebied.De vraag is dus: waar blijft het masterplan van de overheid?
Natuurlijk, er is aandacht voor beveiliging, maar beveiliging is de achterkant. Wat gebeurt er structureel en georganiseerd aan de voorkant? Wat gebeurt er feitelijk in het onderwijs, hoe begeleiden we de burgers en ouders van de toekomst in de omgang met de immense mogelijkheden van de digitale wereld? Hoe scholen we docenten? Hoe trainen we medewerkers in bedrijven? Het Rathenau Instituut publiceerde onlangs over de resultaten uit enige onderzoeken naar de invloed op de burger in en vanuit de digitale gemeente. Heel veel is nog onduidelijk. Er is veel, heel veel werk te doen. En het is en blijft in dat opzicht onbegrijpelijk dat politiek en overheid nog altijd achterover leunen. Zo is er nog altijd geen Ministerie voor de Digitale Samenleving. En waar de overheid ontbreekt, zullen anderen in deze virtuele wereld de ruimte overnemen en hun slag slaan. Lees mijn column uit 2017 klik hier, dit bericht over hacking Klik hier en dit bericht over het gevaar van anarchie Klik hier.
Voorlichting en preventie begint met opvoeding en onderwijs. Kinderen toegang verbieden tot de digitale platforms is goed beschouwd geen optie (meer). In de VS wil men kinderen beter voorbereiden.
In New York en omgeving geven scholen in een experiment voor het eerst speciale lessen in wat in Nederland nog altijd een miskend thema is: hoe beschermen we in de digitale wereld onze privacy, blijven we mentaal gezond en overleven we het internet? Het doel is kinderen (als toekomstige burgers en ouders) voor te bereiden op hun levenin een toenemend gedigitaliseerde wereld. De vraag hierbij: Hoe kunnen we grenzen stellen aan de invloed van aanbieders van digitale voorzieningen waarvan de lange termijneffecten nog onbekend zijn en voor wie jonge mensen juist een primaire markt zijn? Docenten van het instituut voor privacybescherming van Seton Hall University Law School hebben de lessen ontwikkeld en hebben ze de afgelopen maanden op scholen in New York en New Jersey getest. De lessen zijn gratis en worden naast de andere lessen gegeven.
Laten we daar een voorbeeld aan nemen en bij het begin beginnen, de opvoeding en scholing, ook al zijn we vele jaren te laat. Die bepalen mede de toekomst van de volgende generatie en van de democratie.
Lees ook:
-
De allerhoogste tijd voor een Ministerie voor de Digitale samenleving – klik hier
-
Zonder een (internationaal) Deltaplan Digitalisering ligt anarchie op de loer – klik hier
-
Twee dagen voor de wereldwijde cyberattack gaf Profiel een waarschuwing – klik hier
-
Rathenau Instituut: Scholing in e-skills bittere noodzaak - klik hier
-
Uitgave AO over noodzaak van een ministerie voor de Digitale Samenleving – klik hier
-
PROFIEL - Digitalisering (ont)regelt steeds meer – klik hier