Geweld met In een column op Radio 1 maakte Ronald Giphart op 2 januari jl korte metten met de geweldplegers (hij noemt ze anders, red) jegens hulpdiensten in Nieuwjaarsnacht. Deze en andere incidenten bij elkaar betrof het duizenden meldingen. De politiek reageerde pas dagen later. Reces. De parlementariërs waren met vakantie. Pas in week twee hoorde ik een reactie van een VVD-kamerlid op Radio 1. Zij meende dat NADAT alle collega’s van reces waren teruggekeerd het thema direct besproken moest worden. Behalve dat we die reactie jaar op jaar te horen krijgen is het tenenkrommend dat geen enkel Kamerlid of lid van de regering zich geroepen voelde direct van reces terug te keren. Of beter nog, gewoon eens met Nieuwjaar aanwezig te zijn en met de hulpdiensten mee te gaan. Om uit eerste hand te ervaren wat hulpdiensten meemaken. In sommige situaties was er sprake van regelrechte bedreiging en crisis. De hoogste baas, minister Van der Steur twittert nietszeggend, van grote afstand, het had uit Nieuw Zeeland kunnen zijn. Te gênant voor woorden. Wat voor armzalige boodschap sturen bestuurders en volksvertegenwoordigers hiermee naar de hulpdiensten? En hoeveel vrij spel krijgen hiermee de geweldplegers?
De geweldplegers zijn mensen van allerlei komaf en opleiding, ook jongeren die nog een mbo opleiding volgen of hebben gevolgd. Wat kunnen we (ertegen) doen in het mbo? Kunt u zich uw leerling voorstellen als oproerkraaier, als iemand die tijdens Nieuwjaarsnacht er behagen in schept blusslangen van de brandweer door te snijden, ambulancepersoneel te bedreigen en zwaar vuurwerk naar de politie te gooien. Of auto’s in brand te steken. Just for fun! En toch is er een gerede kans dat u er een of meerdere kent. Van Friesland tot in het zuiden van het land, van oost naar west vonden er incidenten en rellen plaats. Tal van mensen - waarvan velen die hun hele toekomst nog voor zich hebben - hebben dus geen boodschap aan de onbetaalbare rol van hulpdiensten in ons land.
Je kan het je niet voorstellen dat brandweerlieden, ambulancepersoneel en politiemensen belaagd en in hun functie worden belemmerd. Dit zijn de functionarissen die met Oud en Nieuw niet thuis zijn. Voor wie hulpverlening, niet zelden het redden van levens, een persoonlijke missie en de rode draad in hun werk zijn. Ze hebben daar bewust voor gekozen. Ze rukken onmiddellijk uit als de nood aan de man/vrouw is. En wat doen in sommige buurten van het land onze zogenaamd goed opgeleide jongeren en – niet zelden – ook ouderen? Ze werpen barricades op, bestoken de hulpdiensten met vuurwerk, maken soms de reddingsmiddelen zoals brandslangen onklaar.
Mijn voorstel is relschoppers die zijn opgepakt of bekend zijn verplicht kennis te laten maken met hulpdiensten en eventueel in taakuren klussen te laten doen ten dienste van deze hulpdiensten. Beter nog is preventie. Geef in het onderwijs aandacht aan de hulpdiensten. Laat hulpverleners in lessen komen vertellen over hun werk. En stuur geweldplegers mee de klas en de wijk in.