Platform Profiel Actueel

inspecrtie.png

Kunnen leerlingenprestaties uit 2018 nog wel worden vergeleken met die uit 1998?

13 apr 2018 | Column | Ben Claessens, hoofdredacteur

‘De prestaties van leerlingen zijn de afgelopen 20 jaar geleidelijk gedaald. Dit blijkt uit internationale onderzoeken in het basis- en voortgezet onderwijs. In tegenstelling tot vrijwel alle andere landen, presteren  leerlingen in Nederland steeds iets minder dan vroeger.’ Aldus de overheid in een bericht op haar website over de Staat van het Onderwijs 2018.

Los van de informatie in die rapportage en een oordeel daarover wil ik de vraag stellen: kunnen we de omstandigheden waarin kinderen en adolescenten opgroeien anno 2018 nog wel vergelijken met die in 1998? De samenleving, het werk, het onderwijs en het leven van het individu zijn ingrijpend veranderd. Waar in 1998 de school nog beperkt was tot een gebouw met vier muren, de wereld met een redelijk overzichtelijk aantal relaties voor burgers nog overzichtelijk was, is in twee decennia de wereld meer en meer en van alle kanten ons leven binnengedrongen.

De VN organisatie voor het Fonds voor Bevolking de UNFPA stelt dat de ‘wereld vandaag de dag volslagen anders is dan ruim 20 jaar geleden door de transformatie van de digitale revolutie en vooruitgang in menselijke kennis’’. Facebook begon in 2004 en groeide van 2012 tot nu van 1 naar ruim 2 miljard accounts. Weinig perioden in de historie van de mensheid hebben zulke veranderingen te zien gegeven als de afgelopen 20-30 jaar. De grenzen vervagen in snel tempo, zowel tussen landen als ook in de communicatiemogelijkheden die we hebben. In 1967 reisde mijn oma vanuit Rotterdam nog per passagiersboot naar Nieuw-Zeeland om haar geëmigreerde dochter te bezoeken. De jongste generatie groeit op met het gegeven dat we met een druk op de knop virtueel contact hebben met Nieuw-Zeeland.

De wijze waarop de jonge generatie opgroeit, is radicaal veranderd. De wereld van beleving is oneindig veel groter. Het huidige onderwijssysteem mag dan nog lijken op dat van begin 20e eeuw en zoeken naar een manier om de digitale bronnen een plek in het onderwijs te geven, jongeren zijn ermee vergroeid, ze staan ermee op en gaan ermee naar bed – hoe digitaal analfabetisch en naïef sommigen ook zijn. De UNFPA stelt: de wereld heeft met 28% van de totale bevolking de grootste jongste generatie van 10-24-jarigen ooit, steeds meer mensen leven in steden, de mobiliteit is groter dan ooit tevoren. De huidige generatie ouders is weer mondiger dan die van 20 jaar geleden.

Terwijl de wereld zich bevindt in een stroom van snelle veranderingen, verandert het onderwijs qua systeem en opzet veel minder mee. Het rapport van de Inspectie is vanuit die mate van starheid begrijpelijk, het vergelijikt zoals het altijd doet. Men werkt nog altijd vanuit een structuur (met veel overheidsbemoeienis, toetsen, lesuren, frontaal onderwijs, Inspectiecontrole etc) die echter steeds minder strookt met de dynamiek van de virtuele samenleving en daarmee met de belevingswereld van het jonge individu. Die kloof zal zonder veranderingen van het onderwijssysteem alleen maar groeien. 

 

 

 
Meer over
 

COOKIE INFORMATIE

Voor een volledige werking van deze website wordt gebruik gemaakt van cookies.
Meer informatie over cookies > Accepteren Alleen noodzakelijke cookies