Harry Mulisch stond kettingrokend voor onze groep aankomende
onderwijzers. We waren nog maar net bekomen van zijn “Ik ben een
groot schrijver, daar helpt geen moedertjelief aan”, toen hij zei dat
hij niet van zijn eersteling “archibald strohalm” hield. Daarop vroeg
een studente hoe hij een bepaald ander boek van hem beschouwde.
De schrijver keek de vraagstelster geïrriteerd aan en zei: “Ik heb het
boek geschreven, niet gelezen”.
Een tekenend voorval. Het is waar: Mulisch was een groot schrijver.
Ongeschikt om onderwijs te volgen, autodidact, briljant, onbedoeld
arrogant, nochtans het middelpunt van een vriendenkring.
Hij is vóór en na zijn dood onderwerp van beschrijving en duiding
geweest. Niemand lukt het om hem alomvattend te beschrijven, maar
de redactie is blij u dit AO te kunnen aanbieden.
Inhoudsopgave
4 Zijn jeugd
10 Persoonlijk leven
13 Vijf belangrijke boeken
19 Jaren zestig: politiek
23 Geraadpleegde literatuur