,,Het grote Havelter hunebed, dat de Duitsers door elkaar gegooid hebben, wordt thans weer opgericht in de stand waarin het destijds door de Hunnen werd ge-plaatst", schreef een van de dagb/aden. Daarmee maakte het blad een, overigens begrijpelijke, blunder. De bezetters hebben in ons land niet veel ongemoeid gelaten en ze hebben zich zelfs vergrepen aan monumenten als de hunebedden. De reden die daarvoor werd opgegeven, n.l. dat een hunebed een on'enteringspunt was voor vliegers, kan moeilijk worden geaccepteerd. Zouden kerkgebouwen bijvoorbeeld niet veel betere orienteringspunten zijn? Hoog-vliegend zullen de piloten het hunebed nauwelijks hebben kunnen onderscheiden, omdat de grauwe stenen niet scherp afsteken tegen de eveneens grauwe heide. Maar hoe het ook zij, het grote Havelter hunebed moest het ontgeiden.
De fout die de journalist maakte, om er de Hunnen bij te halen, is wel te verklaren, maar daarom niet minder ernstig. De Hunnen waren een Aziatisch volk, dat in 375 n. Chr. de Wolga overtrok en zijn tocht door West-Europa begon. De hunebedden zijn, zoals de lezer misschien nog weet, ca. 4000 jaren oud. De naam heeft hier de verwarring gesticht. Hunebed betekent waarschijnlijk ,,reuzenbed" of ,,bed door reuzen gebouwd . De betekenis van dit woord wijst er op dat vroeger de mening verspreid is geweest, dat de bouwers van deze monumenten reuzen waren. Uit lijkresten, vermoedelijke overblijfselen van de directe nakomelingen der hunebedbouwers, blijkt juist dat deze mensen eerder klein dan groot genoemd konden worden. Als gemiddelde lengte wordt ca. 160 cm aangenomen. En dit is een tweede misvatting die hier wel eens recht gezet mag worden n.l. dat er een achteruitgang in lengte van de mensen te constateren zou zijn. In de tegenwoordige Drentse bevolking mogen wij de rechte afstamme-lingen zien van de hunebedbouwers, al zal er ook in de loop van de tijd vreemd bloed binnengekomen zijn. De gemeente Sleen heeft in het wapen nog altijd twee reuzenfiguren met dikke knuppels, op deze wijze vasthoudend aan de oude opvatting.
In de vacantie trekken heel veel mensen ook naar Drente en bezoeken dan de hunebedden. Natuurlijk klimmen ze er op en laten zich er fotograferen. En wie er niet heen gaat krijgt vermoedelijk wel een prentbriefkaart die ons aan het bestaan ervan herinnert. Het is daarom de taak van A-0 u over deze hunebedden eens wat meer te vertellen, ze zijn het ruimschoots waard.
Inhoudsopgave