Wanneer belangrijke ontdekkingen op het gebied der medische wetenschappen de aandacht van het grote publiek trekken, blijkt het meestal te gaan om nieuwe geneesmethodes, om nieuwe therapieen. Tot dusverre voor onmogelijk gehouden operaties, vooral aan organen als longen, hart en hersenen, nieuwe geneesmiddelen als penicilline en streptomycine dringen meestal direct door in de algemene pers. In veel mindere mate is dit het geval met ontdekkingen die voornamelijk weten-schappelijke betekenis hebben en geen onmiddellijke opzienbarende verbeteringen in de behandeling der patienten met zich mee brengen. Zo bezien stemt het enigszins tot verwondering dat de Rhesusfactor, die in 1937 werd ontdekt door Landsteiner en Wiener en pas in 1940 door hen werd openbaar gemaakt, zeer sterk de aandacht is gaan trekken. Of komt dat ook bij de Rhesusfactor weer doordat deze ontdekking aanleiding werd tot een nog al fantastisch aandoende behandelings-methode van pasgeborenen, een behandeling waarbij vrijwel al het bloed van de baby wordt weggenomen en vervangen door nieuw bloed! Dat de ontdekking der Rhesusfactor behalve tot deze behandelingsmethode tot talrijke andere belangrijke vondsten en aanwinsten heeft geleid, hopen wij op de volgende bladzijden nader uiteen te zetten.
Inhoudsopgave