De foto van NASA op de cover van dit AO toont het ‘ruimteschip aarde’, gezien door de astronauten van Apollo-17 in 1972. Het beeld symboliseert het grootste probleem van de mensheid waarover wordt gezwegen als het graf. We horen er onze nationale politici niet over en de wereldleiders evenmin. Ze praten wel eens over energieën milieukwesties. En zelfs de opwarming van de aarde komt een enkele keer aan bod op een internationale klimaatconferentie, overigens zonder dat er een oplossing in zicht komt. Maar over de allerbelangrijkste kwestie zwijgen ze in alle talen. En dat is deze: we hebben maar één aarde en die heeft een middellijn van 12.757 kilometer. Als we in dit tempo doorgaan, moet het een keer fout lopen. Het lijkt erop dat we als dolle lemmingen afkoersen op de onvermijdelijke afgrond. Eigentijds uitgedrukt: Met ons ruimteschip Aarde zijn we met zijn allen in volle vaart op weg, maar achter de stuurknuppel zit niemand. Dit AO is niet minder dan een regelrechte waarschuwing.
Inhoudsopgave
4 Oogwenk
5 Bandeloos
8 Grenzen aan de groei
10 Tempo versnelt
12 Asimov
18 Ellebogenwerk?
21 Kentering ten goede?
26 De auteur
26 Bronnen