Nederland, dichtbevolkt en een toenemend aantal inwoners, doorsneden met auto- en verkeerswegen, spoorlijnen, kanalen, groeiende steden, explosies van industrie- en bedrijfsterreinen, het kleinste aandeel bos en natuur in Europa, en dan toch edelherten? Het klinkt bijna ongeloofwaardig. Toch herbergt Nederland nog steeds een gezonde en levensvatbare edelhertenpopulatie. En het is zelfs zeer waarschijnlijk dat het aantal edelherten in de toekomst zal toenemen. Actueel dus, ja zeker! Voor veel Nederlanders is het edelhert nog altijd een onbekend dier, ondanks het feit dat het edelhert al vele eeuwen in Nederland voorkomt, dat het edelhert bij natuurontwikkelingsprojecten als een belangrijk beheersinstrument wordt gezien, en dat het in 1994 op de rode lijst van bedreigde diersoorten is geplaatst.
Niet voor niets, omdat het edelhert op de Veluwe door de al eerder genoemde ontwikkelingen als het ware geisoleerd wordt van de rest van ons land. De vereniging tot Behoud van het Veluws Hert zet zich sinds 1946 actief in voor het edelhert, in 1996 dus al vijftig jaar! Zolang die Vereniging bestaat, is het edelhert elk jaar weer opnieuw een actueel onderwerp.
Inhoudsopgave
Geschiedenis 4
Het uiterlijk 5
Het gewei 7
Leefwijze 11
Bronst en de gevolgen 17
Het beheer 20
Problemen 24
Toekomst 28