De stichting Kalinga wordt gerund door een aantal jonge vrijwilligers die zich inspannen om onderwijs te bieden
aan kinderen die leven op de vuilnisbelt van Manilla. Ze zijn er inmiddels in geslaagd een complete school op te richten, waar tientallen kinderen onderwijs krijgen: de Papayaschool. Ze hebben de school ook voorzien van een
inspirerend onderwijsmodel. Het is erop gericht de kinderen de cirkels die hen gevangen houden, met name die van de armoede, te doorbreken.
Het motto is: Onderwijs helpt.
Waarom ik dit schrijf? Omdat ik lid van het comité van aanbeveling van de stichting
ben en tot mijn verbazing constateerde dat het prachtige project in dit AO
niet wordt beschreven. Niettemin is het geschreven door één van de drijvende
krachten van de stichting. Ze heeft zich echter keurig aan de AO-auteursrichtlijn
gehouden, want in een AO mag de auteur geen persoonlijke doelen "stoppen".
Het AO geeft goed weer met welke problemen de Filippijnen, waar vijftig procent
van de bevolking jonger is dan twintig jaar, kampt. Maar ONDERWIJS HELPT!
Inhoudsopgave
4 Inleiding
5 De Filippijnen
9 Geschiedenis: buitenlandse overheersing
11 Politieke instabiliteit
12 Armoede
15 De Payatas vuilnisbelt
17 Straatkinderen en hun rechten
19 Onderwijs
21 Millenniumdoelen